यदी,
म आलु हुनु हो भने,
मेरो अङ्ग-अङ्गहरु,
अनी चाम्लिमिथाङ्गको चौरी भरी
सुकुटी बनाएर सुकाउँथ्यौ होला ।
मेरा जराका नागरिक्ताहरु,
विषालु राग बनेर,
हुन त,
छिल्काका खास्टोहरु,
म आलु हुनु हो भने,
मुहान उत्पादन भत्काँउदा,
जरै सङ्ग उखेल्दा,
घाममा बेस्सरी सुकाँउदा,
तिम्रो चित्त नबुझेर ,
छिल्का-छिल्का तास्दै,
छाला काड्दै,
चोक्टा-चोक्टाको
आयतन नाँप्दै /जोख्दै,
घृँणाले थुक्दै/ छाद्दै
आवेगले टोक्दै,
चक्-चक् चकनै-चकना पारेर
काट्थ्यौ होला,मेरो अङ्ग-अङ्गहरु,
अनी चाम्लिमिथाङ्गको चौरी भरी
सुकुटी बनाएर सुकाउँथ्यौ होला ।
मेरा पातका झण्डाहरु,
मेरा डाँठका राष्ट्रीयता,मेरा जराका नागरिक्ताहरु,
विषालु राग बनेर,
तिम्रा लागी फगत बित्थाहरु,
जाबो मिथ्यहरु हुन्थे होला ।हुन त,
छिल्काका खास्टोहरु,
डाँठका झुसहरु,
छ्यान्द्राका आँखि-झ्यालहरु,
बग्रेल्ती छन तिम्रा आँगन भरी,
खोई के नै गर्न सक्यौ र ? ?
No comments:
Post a Comment