पागल

हो,

पक्कै म पागल भएछु क्यार !!!

मेरो मन,

मेरा आँखाहरु,

मेरो देह

सबै पागल भएछन् क्यार  !!!

हिँजो सम्म

असल देखिएको,
सुन्दर लेखिएको,

राम्रा  मानिएका,

नजिक ठानिएका

सबै .......सबै ........सबै .......

रातो ....पिरो .... निलो ...... कालो .....

फुलाईएका बलुन झैं

ढुस्स, अँध्यारो, चकमन्न देख्छु ।

चाप्लुसीको मैन मिसाएर,

विषादी माया फिँजाएर,

सबै हुँङ्कार बोल्छन् ।

घमण्डका ज्वाला उगेल्दै

भ्रमका खेती मोल्छन् ।

भित्र-भित्रै अहम बालेर

तुँवालोमय देखाउछ ऊ मुहार ।

इर्ष्यका मुस्लो उडेर

अदृश्य दृश्य र दृश्य अदृश्य बन्छ

तेसैले,

म पक्कै पागल भएछु क्यार !!!

उसले मेरो देख्छ,

म उसको देख्छु ।

मनस्थितिको तापक्रम जोडेर

अदृश्य डढेलो उसको छातिमा देख्छु,

अनी घोचा-पेची लेख्छु ।

कुरुप बिचार्,

अस्वास्थ्य मनस्थिति,

म ....तिमी .... अनि ..... ऊ ...  सबै

गजधम्म फुलिएको देख्छु ।

तेसैले,

 पक्कै म पागल भएछु क्यार !!!